Sevil Koçarslan Özdemir

Derviş Miço ile Deniz Kızı sohbet ediyormuş limanın ucundaki fenerin kayalıklarında; sohbete başkaları da katılarak muhabbet bir masala dönüşmüş… Biri demiş ki… Tek boynuzlu atlar...

Ve anne dünyaya gözlerini açar… Minik yavrusuna bir masal anlatmaya başlar. Bir varmış bir yokmuş bil bakalım ismi ne konmuş? Anne demiş ki adı Esma...

Sevgili Anneciğim. Çok uzun süredir seni bekliyorum. Seni beklediğimi sen göremiyorsun. Çünkü hala doğmak istemiyorsun. Fakat artık tek başıma üstesinden gelemeyeceğim konular var. Mesela artık...

Kışın geçen şiddetli rüzgar ve fırtınaların ardından çıkan güneşin yeryüzünü ısıttığı gibi sımsıcak oldu kalbi. Yemyeşil çayırları süsleyen papatyalar gibi bembeyazdı teni. Pırıldayan mavi deniz...

SÜT Çok karnım acıktı , ne yapacağım  şimdi , ağlayayım bari…… Sesimi duyan yok mu yaa acıktım ben ! Oh nihayet duydu. Hadi sene çabuk...

  Deniz durgun çarşaf gibi uzanmıştı yeryüzüne. Uzun kanatlı bir al Martı süzülüyordu gökte. Güneş, pırıl pırıl parlıyordu, simlerini serpmiş gibiydi uçsuz bucaksız yeryüzüne. Al...

  İçinden kocaman suların aktığı dağların arasında yaşarmış dere kuşları. Sis bulutlarıyla, rüzgarlarla, fırtınalarla akan bir derenin kenarında adı “Ada” olan bir toprak parçasıymış burası....

  Çok yüksek dağlarda bir konak yaşarmış. Orası, içinde kimsenin yaşamadığı, kocaman bir evmiş. Bir tek Nana varmış. Öldüğü halde orada yaşamaya devam eden.  Ama...

– Oğlum bu odanın dağınıklığı ne böyle, yerlerde çöpler, kitaplar, kıyafetler hepsi birbirine karışmış pazar yeri gibi olmuş odan, kaç defa diyeceğim sana! Ama bak...

Kocaman bir ağacın en üst dalında bir kuş yuvası, içinde dört adet yumurta biri çatlamak üzere kıpır kıpır derken yuvadan düşüvermiş bir tanesi, çalının üzerine....