– Oğlum bu odanın dağınıklığı ne böyle, yerlerde çöpler, kitaplar, kıyafetler hepsi birbirine karışmış pazar yeri gibi olmuş odan, kaç defa diyeceğim sana! Ama bak yorgun argın işten geliyorum bir de senin odanı mı toplayacağım. Biraz yardımcı ol babana. Ben her şeye koşturamam ki! Annen gittiğinden beri evin yükü de benim üstümde.
–Baba! Bir bilsen neler oldu!!! Odamı dün gece toplamıştım ben, okuldan bir geldim odanın ortasında bir domuz vardı. Masadaki yiyecekleri yere atmış, kıyafetlerimi dağıtmış, kitaplarımı düşürmüş üzerinde dolaşıyordu, odayı alt üst etmiş.
– Peki bu domuz nerden gelmiş odana yavrum?
– Bilmem ki belki sen iş den getirmişsindir.
– Hımm… Hadi birlikte toplayalım odanı sonra da seninle sinemaya gidelim .
“Unutulan duygulardan kaçılır mı! Ayağına dolanan çalılar gibi… Birikirse, düşürür, eder seni;
tepetaklak.”
