“Alırım başımı, başım bir deli nehir”
Bu aralar.
Alıp başımı gidiyorum, akışta.
Olduğu gibi, olduğu kadar,
Tam da olması gerektiği gibi…
“Akış” kelimesinden beri değiştim.
Bazen anı yaşamanın kıymeti ile anılar arasında gidip gelmenin kararsızlığı
Bazen çok anda
Bazen hem de ne güzel, çok anda.
Ne iyi geliyor ruha, bedene, insana…
Bir tebessüm yüzümde
Sebepsiz
İyi hissetmenin hafifliği
Odaklan diyor bana
Odaklan ki yolunu bulasın
Aradığın orada, elini uzat ki ulaşasın…
Ve ben uzatmayı seçerken, biliyorum ışık orada, tam karşımda, beni bekliyor.
Aydınlıklara, tebessümlere, varışlara, yollara, cesarete…
İşte böyle bir yoldu, beni bekleyenleri merak ederek çıktığım.
Güzelliğe, aşka, sevgiye, inanca, ışığa…
İnci Damla Çiyan
08.04.2021
Kaş
