Gokce Yilmaz

Zaman; çoktan akrep ve yelkovanı aşmış, sanki tüm saatlerin çemberlerini kırmış, kendince ağır ağır yayılıyor.  Koyu kıvamda bir sıvının, yerde yayılma yavaşlığında ilerliyor. “Anı” ifade...

Durakta son otobüsü beklerken, üst üste yığılmış kibrit kutularını andıran evlere baktı. “Bu binalar ne kadar yüksek! Buradan bakıldığında içinde birilerinin yaşadığına şaşırıyor insan..” diye...